رئیس مركز تجارت جهانی ایران : عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی بی فایده است

برنامه "مناظره" رادیو گفت و گو با موضوع اما و اگرهای پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی و با حضور محمد رضا سبزعلی پور رئیس مركز تجارت جهانی ایران به روی آنتن رفت.

محمد رضا سبزعلی پور در آغاز درباره مزایای عضویت در سازمان تجارت جهانی گفت: سازمان تجارت جهانی در زمینه تعرفه، قوانینی وضع می كند و علیه كشورهای عضو خاطی، مجازات اعمال می كند. بنابراین شاید نتوان مزایای ویژه ای برای پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی بیان كرد.

وی اشاره كرد: البته نباید فراموش كرد سازمان تجارت جهانی یك دهكده بزرگ با 165 كشور عضو است. در حقیقت سازمان تجارت جهانی، بازاری ایجاد كرده كه اعضای آن اجازه دارند فقط با یكدیگر معامله كنند و كسانی كه از این باشگاه بیرون بمانند و عضو آن نباشند، مسلما در بازی های اقتصادی آینده به بازی گرفته نمی شوند. بنابراین با وجود اینكه عضویت در سازمان تجارت جهانی سود قابل توجهی ندارد، اما با توجه به شرایط ایجاد شده، عضویت در این سازمان، اجتناب ناپذیر است و كشورها خواسته یا ناخواسته در این سازمان باید عضو شوند. در حال حاضر نیز تنها حدود 30 الی 40 كشور دنیا عضو این سازمان نیستند.

رئیس سازمان تجارت جهانی ایران تصریح كرد: اگر خارج از سازمان باشیم، رفته رفته سهم مبادلات مان با كشورهای جهان كاهش پیدا می كند و در نهایت كسی را برای تجارت نخواهیم داشت. در حقیقت اگر می خواهیم در دنیا جزو بازیگران باشیم، باید داخل این كلوپ های بزرگ باشیم و پرچم كشور در سازمان های بین المللی و بزرگ دنیا برافراشته باشد.

وی با اشاره به انتقاد برخی افراد از سازمان تجارت جهانی كه این سازمان را همچون مومی در دستان ابرقدرت ها می دانند، عنوان داشت: اساسا این انتظار عجیبی است كه فكر كنیم ابرقدرت ها این سازمان ها را در اختیار نداشته باشند؛ طبیعتا نمی توان انتظار داشت، مثلا افغانستان یك سازمان بین المللی را اداره كند. هر كشوری كه پول و قدرت سیاسی بیشتری دارد، قدرت مانور بیشتری هم در یك سازمان دارد. بنابراین این موضوع كه قدرت های دنیا در سازمان تجارت جهانی سهم زیادی دارند به این دلیل است كه این كشورها، بازیگرهای اصلی دنیا هستند و جایشان هم باید در صندلی جلو باشد.

سبزعلی پور همچنین با اشاره به عضویت ناظر ایران از سال 84، اظهار داشت: اساسا عضویت ناظر یك امر بی فایده است چون در تصمیمات هیچ اثر و نقشی نداریم. در این 12 سال گذشته نیز عملا اقدام خاصی صورت نگرفته است و این در حالی است در دولت یازدهم گفته شد رابطه خوبی با آمریكا و سازمان های بین المللی داریم اما باز هم آمریكا چراغ سبزی برای ورود ایران نشان نداد.