گپ و گفت با عباس محبی بازیگر رادیو و تلویزیون: ما عاشق ها پای این عشق خیلی سوختیم

عباس محبی متولد سال 1334 در تهران، بازیگر رادیو و تلویزیون است و از تئاتر فعالیت خودش را شروع كرده است. او از دهه 60 همكاری اش را با رادیو آغاز و از سال 65 با برنامه "جنگ هفته" و نقش جانعلی از رادیو مورد توجه قرار گرفت.

1402/05/08
|
13:12

اگرچه بیشتر فعالیت‌های هنری محبی به فعالیت در رادیو متمركز است و تاكنون هم این همكاری ادامه دارد، اما این هنرمند سابقه بازی در سریال‌های تلویزیونی از جمله ازدواج پرماجرا، شاخه طوبی، جدی نگیرید و تولدی دیگر و... را نیز در كارنامه كاری خود دارد. برای آشنایی بیشتر با این بازیگر خوش اخلاق و پیشكسوت رادیو با او گفت وگوی كوتاهی شده كه در ذیل می خوانید.
چهار دهه فعالیت هنری
محبی خودش را اینگونه معرفی می كند و می گوید: عباس محبی متولد 1334 تهران هستم، از خدمتگزاران رادیو بیش از چهار دهه كه در حال خدمتگزاری به مردم هستم.
وی در پاسخ به این پرسش كه از چه سالی كار با رادیو را شروع كردید؟ می گوید: از دهه 60 همكاری با رادیو را آغاز كردم و تاكنون هم این همكاری ادامه دارد. خیلی مفتخرم كه در كار طنز بودم و هستم، اگر خدا عمری دهد باز هم فعال خواهم بود. من كارم را با "صبح جمعه با شما" شروع كردم با این برنامه از دهه 60 همكاری دارم و بیشتر كار نویسندگی، بازیگر و كارگردانی انجام داده ام و تا این لحظه با تیم های مختلف كار كرده ام. چقدر خوب كه اگر جشنواره ای هم برگزار می شود؛ محورش طنز و شادی باشد، امیدوارم ما سهمی در این موقعیت داشته باشیم.
از شانزده سالگی وارد كار بازیگری شدم
این بازیگر در پاسخ به این پرسش كه داستان ورود شما به عرصه بازیگری چیست؟ می گوید: مثل بقیه داستانهای دنیاست، دنیای ما دنیای بازیگری است؛ بازیگری را از همان دوران كودكی می آموزیم، اگر ما غمی هم داریم اما به ظاهر هم كه شده لبخند می زنیم و... به این می گویند بازیگری. ما همه اینها را مدنظر می آوریم و بازی می كنیم. من از دوران شانزده سالگی وارد كار بازیگری شدم، از سال 1350 وارد تئاتر شدم و به صورت حرفه ای كارم را شروع كردم.
كارم را با تلویزیون شروع كردم
محبی در ادامه از ایفای نقش هایی در تلویزیون می گوید: من اصلا كارم را با تلویزیون شروع كردم، از رادیو هم دعوت كردند كه آمدم رادیو، اما كار تلویزیون را هم ادامه دادم. اوج كار من در تلویزیون تا اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 بود، ولی به دلایلی همچون هنری، سلیقگی، اخلاقی و شخصیتی و ... اینها باعث شد كه همكاریم را كم كنم و بیشتر انرژی ام را برای رادیو بگذارم.
بازیگر رادیو و تلویزیون در پاسخ به این پرسش كه كدام فیلم و سریال را بازی كرده اید كه در ذهن شما ماندگار شده است؟ می افزاید: همه فیلم و سریالهایی كه بازی كرده ام را به یاد دارم، اما آن فیلمی كه شاخص بود و مورد توجه هم قرار گرفت "تولدی دیگر" بود. مجموعه "جدی نگیرید" از دیگر فیلم هایی بود كه هم بازیگر و هم نویسنده بودم. "شاخه طوبی" از دیگر كارهایی بود كه خیلی كار فاخر و خوبی بود. در سریال دیگری به نام "ازدواج پرماجرا" ایفای نقش كرده ام. بارها برای گروه كوك و نوجوان كار كردم، با دیگر دوستان و شادروان محجب اهری بودیم و كار می كردیم.
در رادیو آمیزه ای از هفت هنر وهشت هنر به چشم می خورد
عباس محبی درباره رادیو صحبت می كند و می گوید: رادیو مرشد تمام رسانه هایی كه تا به حال آمده اند و خودشان را نشان داده اند، هنوز كه هنوز همانگونه كه مرید به مرشدش برای راهگشایی، برای تداوم راهش به ارشاد نیاز دارد، من نظرم این كه رادیو هنوز مقام مرشد بودنش را دارد. اگر كسی بخواهد ارشاد شود از طریق رادیو امكانپذیر است، چون آمیزه ای از تمام هفت هنر و هشت هنر در رادیو به چشم می خورد. در تلویزیون ساختن برنامه ایی در سطح رادیو مستلزم وقت و بودجه بسیاری است. هنرمندان در هر رشته ای كه باشند، مرتبط با كارهای هنری می توانند بعد از گذراندن دوره های آكادمیك، خیلی از رادیو مدد بگیرند.
در این كار باید عاشق باشید
بازگیر برنامه های طنز رادیو با بیان توصیه های به علاقه مندان این حرفه می افزاید: توصیه ام به علاقه مندان و كسانی كه دوست دارند وارد این حرفه شوند این كه روی پولش حساب نكنند، ولی بسیار هنر با وجودی است، اگر واقعا می خواهند و علاقه مند هستند و آن چیزی كه عشقشان است، باید دنبالش باشند. در این كار باید واقعا عاشق باشید. ما عاشق ها واقعا پای این عشق خیلی سوختیم. برای رادیو همانند فرهاد كه برای رسیدن به شیرین یك عمر به بیستون تیشه زد... ما نه تنها تیشه زدیم، دینامیت هم كار گذاشتیم.
محبی در ادامه به علاقه اش به بازی در تئاتر، اشاره می كند و می گوید: بازی در سریال ها را گاهی اوقات دارم، از گروه های تلویزیونی با من تماس می گیرند كه با آنها كار كنم، اگر هر كدام را كه بدانم داستان خوبی دارد حتما قبول می كنم و می روم. رشته اصلی من بازیگری است، اما در اصل خیلی دوست دارم كه ان شاء الله یك نمایش تله تئاتر كار كنم. تئاتر یك رشته ای كه خیلی به رادیو نزدیك است.
یك ده آباد به از یك شهر خراب است
وی درباره آینده و چشم انداز رادیو توضیح می دهد و می افزاید: دیدبانانی خیلی قوی تر از ما به نام مدیران داریم، مدیران باید تصمیم های خوبی بگیرند، بر ارزش رادیو بیفزایند. می گویند یك ده آباد به از یك شهر خراب است. در حال حاضر تعداد ایستگاه های رادیوی خیلی زیاد است. من معتقدم این تعدد ایستگاه ها در رادیو های مختلف باعث شده تا یك مقداری به لحاظ محتوایی همدیگر را دفع كنند، نه اینكه بگویم چیزی ندارند؛ بازار كه شلوغ می شود سر و صدا شنیده نمی شود. در حال حاضر بازاری داریم كه همه اش در آن سر و صداست، مثل بازار مسگرهاست. وقتی كسی وارد می شود نمی داند چی به چی و كی به كی.
محبی بر این باور است: اگر تعداد موج های رادیو را كم كنیم و بر مطالب و قوتش بیفزایم، هم به لحاظ مالی و هم به لحاظ معنوی می توانیم رادیوی ناب تری داشته باشیم.
محبی در پایان با بیان ارزش ها كه رادیو دارد، می افزاید: اگر بخواهم منظورم را از ارزش های رادیو بهتر برسانم یك مثال می زنم؛ مثلا خود من دن كیشوت اثر سروانتس را كه چیزی حدود 700 صفحه بود، هر سه جلدش را به تهیه كنندگی ناهید گودرزی كار كردم. اگر همین دن كیشوت را بخواهیم تلویزیونی كنیم؛ مستلزم میلیاردها تومان بودجه است. این كتاب را آمدیم به صورت نمایشی ضبط كردیم، در دنیای كتابی كه وابسته به رادیو و سروش است، شنونده می تواند این كتاب نمایشی را گوش كند و لذت ببرد؛ هم به لحاظ هنری، تكنیكی می آموزد و هم به لحاظ معنوی می تواند كسب علم كند. ولی در تلویزیون این چنین امكاناتی نیست كه به راحتی خودش را به شنونده و بیننده وصل كند.
انتهای پیام./

دسترسی سریع