یكی از داور سومین جشنواره پژواك رادیو با اعلام رشد كیفی آثار ارائه شده به جشنواره تاكید كرد: به آینده برنامه سازی رادیو در قالب مستند باید امیدوار بود.
به گزارش ستاد خبری سومین جشنواره پژواك رادیو، كاظم داداشی، قائم مقام و مدیر گروه جامعه و سلامت رادیو ایران و داور سومین جشنواره پژواك با اعلام این خبر در خصوص نحوه داوری آثار گفت: مسلما در كار داوری محتوا و قالب اثر نقش به سزایی دارد و داور سعی می كند در مقام امانتدار به این موارد توجه ویژه ای داشته باشد. اگرچه به عنوان ملاكهای داوری جشنواره پژواك، با هدف دقت و هماهنگی بیشتر، مؤلفههایی در اختیار داوران قرار گرفت اما لازم بود ذیل هر مؤلفه، شاخصه های جزییتری تعیین شود تا قضاوت درباره برنامهها با حداكثر دقت و نكتهسنجی همراه باشد. به گمانم این وظیفۀ خطیر به عهده من و سایر داوران جشنواره گذاشته شد تا نتیجۀ نهایی، تابلویی باشد چشمنواز از تركیب شناخت، تخصص، انصاف و حسن سلیقه.
داداشی در باره كیفیت آثار رسیده تاكید كرد: با توجه به برگزاری دو دوره جشنوارع پژواك و تجربهای كه برنامهسازان رادیو در این مسیر به دست آوردهاند و البته آموزشهایی كه طی سه دوره به برنامهسازان ارائه شده است، میتوانم بگویم در برنامههایی كه شنیدم از حیث كیفیت، یك رشد نسبی اتفاق افتاده است. آثاری بودند كه استانداردهای لازم برای عبور از مرحلۀ اول را داشتند و در عین حال آثار معدودی كه اساساً در قالب مستند نمیگنجیدند. در بین این دو طیف هم آثار بیشتری به چشم می خورد كه حكایت از فهم خوب برنامهسازان از قالب مستند داشت، اما در بوتۀ رقابت و كسب امتیاز، به حد نصاب لازم برای قرار گرفتن در فهرست نهایی نرسیدند. با این وصف میتوان به آینده برنامهسازی رادیویی در قالب مستند امیدوار بود.
داور سومین جشنواره پژواك با اشاره به استعدادهای جوان تصریح كرد: وقتی به فعالترین برنامهسازان رادیوی امروز نگاه میكنیم، جوانان خوشفكر، خلاق و مستعدی را میبینیم كه در هر حوزهای از تولید محتوا ورود میكنند. البته با همراهی و هدایت مدیران خود موفق و تأثیرگذارند. عرصۀ تولید مستند رادیویی نیز یقیناً از این موهبت بیبهره نیست. با آنكه در زمان شنیدن آثار، نام صاحبان آثار برای داوران مشخص نبود اما بر اساس پیشفرضی كه به آن اشاره كردم، میتوان چنین حدس زد كه استعدادها هم در حال بروز و ظهورند و هم در حال رشد و توسعه. معتقدم سهم برنامهسازان جوان در این عرصه به مراتب بیشتر است.