جادوی صدابازیگران در ارگ نمایش رادیو، به پرنیانی شگفت انگیز و رنگارنگ از تخیل و تفكر می ماند كه طنینش در ابعاد این عصر خاموش، دل ها را نوازش كنان از قفس جان پرواز می دهد و به خیال و خاطره پیوند می زند. اكسیری شبیه به زمزمه ی راز الست.
بی شك زنده یاد "ژاله علو" از شاه بیت های این غزل بود. صدای مادرانه ای از جنس شكوه و متانت و نجابت كه جانمایه ی مهربانوان ایران زمین است.
گرچه امروز اندوه با خبر وداعش از جهان خاكی سراغمان آمد، اما هرگز دروغ مرگ او(و همانندانش را) باور نخواهیم كرد كه به قول لسان الغیب:
هرگز نمیرد آن كه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جَریده ی عالم دوامِ ما
آری، نامیرایی خاصیت جهان فرهنگ و هنر است و پاداش اهالی آن. جاویدنام "علو" زاده ی نوروز بود و از تبار طراوت. از درودش به دنیا در اولین روز بهار 1306 خورشیدی تا به بدرود در آغاز زمستان 1403، قرنی را به شكوفایی زیست و در رادیو، تلویزیون، سینما و تئاتر نقش های ماندگاری از خویش در خاطره ی جمعی مردم ایران زمین به یادگار گذاشت. از آغاز دهه 20 همراه با چهره هایی چون: علی خان نصر، عزیزالله حاتمی، پرویز خطیبی، صادق بهرامی، نصرت الله محتشم و... از پیشگامان نمایش رادیویی و بعدها "داستان شب" در استدیوهشت ارگ بود. نمایش های خیال انگیز و جانپروری كه هر شب ساعت 22 از رادیو سراسری به روی آنتن می رفت و اولین قسمتش با حضور ژاله علو، نامی برازنده خود واقعی اش داشت: "دختر خورشید".
یادت تا ابد گرامی و نیك باد "مهربانوی ارگ نمایش رادیو"...
محسن سوهانی
مدیركل هنرهای نمایشی رادیو و رادیونمایش