علی بخشیزاده، معاون صدای رسانه ملی، با تاكید بر نگاه چندلایه رادیو به روز دانشجو گفت: این مناسبت را فقط در قاب خاطره و تقویم نمیبینیم؛ بلكه رادیو با برنامههای تحلیلی، مستند و گفتوگومحور، ابعاد اجتماعی، روانشناختی و تاریخی این روز را واكاوی میكند تا روایت دانشجو از خودش شنیده شود.
علی بخشیزاده، معاون صدای رسانه ملی با اشاره به جایگاه ریشهدار 16 آذر تاكید كرد: روز دانشجو در رسانه ملی، بهویژه در رادیو، صرفاً یك مناسبت نیست، بلكه یك فرصت راهبردی برای بازخوانی نقش دانشگاه در ساخت اجتماعی كشور است.
به باور او، اگر رسانه به این روز فقط بهعنوان یك آیین سالانه نگاه كند، بخش بزرگی از ظرفیت و پیام آن گم میشود.
معاون صدا در ادامه توضیح داد: نگاه امسال رادیو نسبت به سالهای گذشته عمق بیشتری یافته و تولیدات شبكههای مختلف مبتنی بر یك رویكرد چندبعدی طراحی شده است؛ رویكردی كه بهجای بیان گزارههای كلی، تلاش میكند به لایههای پنهان و ابعاد كمتر دیدهشده روز دانشجو نزدیك شود.
او افزود: در جلسات سیاستگذاری امسال، تاكید ما بر این بود كه دانشجو را فقط در چارچوب كلیشههای رایج تعریف نكنیم. باید از او پرسید، با او سخن گفت و روایت او را شنید. رادیو دقیقاً بر این پایه حركت كرده است.
معاون صدا با اشاره به بعد اجتماعی دانشجو بهعنوان موتور تحرك جامعه، بیان كرد: امسال برنامههای رادیو از پشت قاب كلاس و درس فراتر رفتند و به نقش اجتماعی دانشجویان پرداختند؛ از حضور آنها در گروههای جهادی گرفته تا مشاركت در طرحهای نوآورانه، مطالبهگری در حوزه شهری و حضورشان در فضای گفتوگوی عمومی.
به گفته او، در برنامههای مختلف از دانشجویان دعوت شده تا درباره دغدغههای واقعیشان حرف بزنند. اشتغال، آینده حرفهای، مشاركت اجتماعی، چالشهای معیشتی و حتی شكافهای ارتباطی با نسلهای دیگر. وقتی دانشجو از خودش حرف میزند، رسانه نقشش را درست ایفا كرده است. ما نمیخواهیم برای او نسخه بپیچیم؛ میخواهیم از او بشنویم.
معاون صدا در ادامه بر بعد روانشناختی تاكید كرد؛ بعدی كه به گفته او در سالهای اخیر كمتر مورد توجه رسانهها بوده اما امسال محور مهمی در طراحی برنامههای رادیو شده است. او توضیح داد: نسل دانشجو امروز با دغدغههایی روبهروست كه با گذشته متفاوت است—از اضطرابهای آینده شغلی گرفته تا رقابتهای شدید تحصیلی_بنابراین نیاز به شنیدهشدن و دیدهشدن. ما سعی كردیم این واقعیتها را به رسمیت بشناسیم.
وی افزود: در برنامههای تحلیلی، كارشناسان روانشناسی به بررسی وضعیت ذهنی دانشجویان، فشارهای دوران دانشگاه و نقش خانواده و محیط آموزشی پرداختهاند.
بخشیزاده معتقد است كه رادیو با طرح این مباحث، فضایی ایجاد كرده كه مخاطبان بتوانند «نهفقط تحلیل بیرونی»، بلكه «حس و حال درونی نسل دانشجو» را درك كنند.
بخشیزاده تاكید كرد: 16 آذر بدون درك تاریخیاش قابل فهم نیست. این روز فقط یادآور یك واقعه نیست، بلكه بازتاب یك جریان ماندگار است؛ جریان استقلالخواهی و مقاومت.
به گفته او، شبكههای رادیویی امسال با تولید مستندهای گفتاری، بازخوانی روایتهای شاهدان و گفتوگو با پژوهشگران تاریخ معاصر، تلاش كردهاند «نسخهای دقیقتر و عمیقتر از ریشههای این روز» ارائه دهند.
او معتقد است كه نسل جدید بیش از گذشته نیاز دارد بداند «چرا» 16 آذر اهمیت دارد و «چگونه» این مسیر به امروز رسیده است. «وقتی تاریخ درست روایت شود، دانشجو بهتر میفهمد كه جایگاه امروز او ادامه یك جریان تاریخی است، نه یك نقطه جدا.
در بخش دیگری از گفتوگو، بخشیزاده از تحول شكلی برنامههای امسال سخن گفت؛ تحولاتی مانند افزودن بخشهای آزاد گفتوگوی دانشجویی، پخش گزارشهای میدانی از دانشگاهها، اتصال زنده به انجمنهای علمی و گفتوگو با گروههای مختلف دانشجویی در رشتهها و شهرهای مختلف. ما تلاش كردیم صداها متفاوت باشد؛ همهچیز از تهران دیده نشود؛ دایره روایت گستردهتر شود. وقتی دانشجوی هنر، مهندسی، پزشكی، علوم انسانی یا دانشجوی دانشگاههای مناطق مختلف كشور حرف میزند، تصویر واقعیتر میشود.
به گفته او، این تنوع باعث شده برنامهها امسال «نهفقط مناسبتی» بلكه «گفتمانی» باشند؛ گفتمانی كه نقش دانشجو در جامعه امروز را تبیین میكند.
بخشیزاده در پایان گفتوگو، با اشاره به نقش رسانهها—بهویژه رسانههای دانشگاهی—بر ضرورت تقویت این چرخه تاكید كرد و افزود:خبرگزاری ایسنا یكی از حرفهایترین رسانههای كشور است؛ رسانهای كه با نگاهی دقیق، منصفانه و تحلیلمحور، سالهاست فعالیتهای صدا و سیما و بخش رادیویی را دنبال میكند. ما در معاونت صدا همیشه از توجه این رسانه برخوردار بودهایم. چون ایسنا ریشه در دانشگاه دارد، بهتر از هر رسانه دیگری میتواند مسائل دانشجویی را بفهمد و منعكس كند. نقش تاثیرگذار ایسنا در فضای رسانهای كشور انكارناپذیر است و انتظار داریم این خبرگزاری همچنان در مسیر ماموریت دانشجویی و حرفهای خود با قدرت و تعهد ادامه دهد؛ زیرا صدای دانشجو اگر قرار است درست شنیده شود، باید از دل رسانهای برخیزد كه خودش از بطن دانشگاه آمده است.